Wie ben ik? Ik ben Nanette Kamstra, 49 jaar en getrouwd en moeder van 2 grote pubers. Er zijn voor medemensen is altijd mijn passie geweest in mijn leven en heeft gemaakt dat ik aan het werk ben gegaan op 21-jarige leeftijd in de hulpverlening. De start was enorm heftig, ik was jong, zo groen als gras, en ging aan het werk op een groep met uithuisgeplaatste kinderen, waar voor mij al 7 mensen “huilend vertrokken waren”, zoals mijn leidinggevende vertelde. Mijn strijdlust werd gewekt, en ik besloot om niet nummer 8 te zijn, maar nummer 1 die bleef en er zou zijn voor de kinderen.

Dat heb ik met veel hulp vanuit mijn collega’s en leidinggevende en thuisfront waar kunnen maken. En het heeft mijn passie om niet op te geven en door te gaan met en voor de ander versterkt. Kortom het was een heftige en mooie tijd. Mijn passie voor mijn medemens en mijn bewogenheid ben ik nooit kwijtgeraakt, ik heb wel geleerd om deze soms anders in te zetten, zodat ikzelf ook overeind blijf.

Op deze manier kwam 5 jaar geleden kickboksen op mijn pad. Ik ontmoette een deelnemer vanuit mijn werk, een echte stoere gozer, van de straat met tatoeages en een goede kickbokser. We kwamen in contact en hadden direct een klik. Hij was direct, open en eerlijk. En ik was wat minder direct, maar wel open, eerlijk en oprecht, en dat voelde hij. Ik vertrouwde hem, hij vertrouwde mij, en gezien zijn passie voor kickboksen, werd ik ook wel nieuwsgierig. Hij ging lesgeven en ik was daarbij aanwezig en deed mee. Ik vond het doodeng…. Het raakte me, het raakte mijn emoties, die toch altijd wel heftig aanwezig zijn enorm. En ik wist niet zo goed hoe ik dat moest handelen. Hij zag dat en gaf me dat terug. En opeens waren de rollen omgedraaid, hij hielp mij in plaats van andersom. Hij leerde me hoe belangrijk stevig staan is en dat je van daaruit verdere acties kan ondernemen. Toen gebeurden er heftige dingen in zijn leven. Hij moest vertrekken en zijn leven op een andere manier invulling geven en we moesten tijdelijk afscheid nemen.

En daar zat ik, met een opgestarte kickboks groep….. ik heb zelf geprobeerd dat te draaien, maar dat werkte niet. En toen dacht ik, ik heb hulp nodig, en ben ik uiteindelijk zelf begonnen met kickboks lessen te nemen. En toen gebeurden er echt heftige dingen. Ik leerde zo ontzettend veel over mezelf, met behulp van mijn trainer. Ik leerde angsten overwinnen, ik leerde vertrouwen te hebben in mijn benen, mijn basis, en daardoor stappen te zetten. Ik leerde dat je vaak wilskracht nodig hebt om toch iets voor elkaar te krijgen. En het dan ook daadwerkelijk te laten slagen. Ik leerde hoe sterk mijn lijf is, ook als mijn hoofd allang zegt ”schei toch uit”. Ik leerde dat mijn lijf niet liegt en laat zien hoe ik in het leven sta en mijn issues handel. Dat mijn trainer dat zag, me dat teruggaf en ik enorm verbaasd was ”hoe weet jij dat?!”

Ja Nanette… je lijf liegt niet… 

En dat was het meest bijzondere inzicht. In mijn hoofd wist ik dat wel, ook door mijn werk, maar om dit zo weer tegen te komen bij een intense sport als kickboksen, daar werd ik heel erg blij van. En mijn drang en drive om daar verder mee aan de slag te gaan, niet voor mezelf maar als middel in de hulpverlening, werd geboren. Ik heb de BAM dag gedaan bij Bokscoaching. En mijn passie werd alleen maar groter en mijn bevestiging dat dit de bedoeling was om te gaan ontwikkelen in mijn werk, om mensen op deze manier te ondersteunen, met ze mee te lopen en ze te laten ervaren hoe dat destijds voor mij werkte: je lijf is puur en liegt niet. Zoals je bokst, zo sta je ook in het leven. Die patronen lopen synoniem aan elkaar, zijn aan elkaar gelinkt en kunnen je daardoor ook leren en helpen om moeilijkheden anders op te lossen of te ervaren. Want praten helpt, en boks coaching laat je daarbij voelen hoe het zit en laat je voelen hoe het anders kan. Praten met handschoenen aan.

Dus heb je hulp nodig? Loop je tegen bepaalde dingen aan? Je bent niet alleen, samen gaan we deze weg. En jij leert anders omgaan met en ervaren van je issues.